veeramachaneni

Luis Gonzalez Obregon, eski Meksika Şehri'nin yaratığıydı, şimdi Anahuac Vadisi'nde bulunan geğirme kaosu değil, bir zamanlar "Saraylar Şehri" olarak bilinen daha küçük, sevimli şehir. (Orta sınıf gözlerde daha iyi gözükse de, fakirler için hiçbir zaman misafirperver bir yer olmamıştır). O açık ve zarif bir İspanyol ve şaşırtıcı detaylar için bir hediye ile efsanelerin bekçisi ve anlatan biriydi. Azteklerin fethi konusundaki hoşnutsuz gazilerin duvarlara sürtükleri grafiğine (ve Hernan Cortes'in ayni cevap verdiğine) ya da 1820'de yeni liberal İspanya'nın askerlerinin kapılarını nasıl parçaladığını anlattığına dair tartışmalarına tanık olun. Sorgulama ve serbest bırakma, yanlış şeyler düşünmek veya okumak için orada hapsedilen perili ruhlar. Hayaletler, cadılar ve manastırlar (ve manastırlar içindeki cinayetler) vardır. Artık var olmayan bir şehirdir (Engizisyonun inşası hala orada olmasına rağmen, morumsu volkanik kayaların heybetli cephesiyle; en son ben orada bulunduğumda işkence aletleri sergisi olan bir Tıp Müzesi'ne ev sahipliği yapıyordu). Yerine geçen şehir (büyümenin çoğu şu anda banliyöde olmasına rağmen) sürekli akı içinde büyüyor ve şu anda göreceli olarak şiddetsiz (daha fazla para alan banliyölere ihracat). Diğer şehirlerden birkaçı, özellikle Çin, Hindistan ve Brezilya'da, Mexico City, bir şehrin yapabileceklerinin sınırlarını test ediyor. Gonzalez Obregon bize orada ne olduğunu ve ne kadar geldiğimizi hatırlatıyor.

2019-12-02 00:43