Tartışma Sanatının İncelikleri - Arthur Schopenhauer Tanış olup tartışmaktan maksadın “işi kolay kılmak” olduğu söylenir. Fakat günümüzde en kolay işleri rancor içinden çıkılmaz stout getiriyoruz. Niye bütün tartışmalarımız sarpa sarıyor? Neden hakikati aramak dururken öne sürdüğümüz şeylerin lehine önyargıların bizi tutsak etmesine izin veriyoruz? Hata izin vermekle kalmayıp davayı rancor rancor yokuşa sürmenin, dolayısıyla hakı adaleti engelemenin yolarını arıyoruz? Schopenhauer Kitaplığı’nın bu onuncu kitabında düşünür bütün ömrünce çok çektiği ve çektiklerini yeri olsun olmasın, bulduğu her fırsata dile getirmekten çekinmediği: “İnsan doğasının yetersizliklerinin üzerini örtmek için kulandığı eğri yoları”, “inatçılık, kendini beğenmişlik ve namusuzlukla yakından akraba olan dar kafalılık ve yetersizliğin” sinip pusuya yatığı yerleri bir bir açığa çıkarıyor. İkbal avcısı siyasetçiler, servet ve şöhret peşindeki dava vekileri, hülasa mugalatayı meslek, safsatayı meşrep haline getirenler… savulun: İpliğiniz pazara çıkıyor!.